Ouderschap: Rozeschijn en manengeur?

Wat is dat toch met kinderen? Beloven ze je een roze wolk en alleen maar blije momenten in het vooruitzicht. Wat krijg je?

–          Gebroken nachten

–          Zorgen over het doorkomen van tandjes

–          Kritische blikken in de supermarkt

–          Ongevraagde adviezen van buren

–          Een jengelend kind

–          Een kind dat niet wil tandenpoetsen, niet naar opa en oma mee wil of niet op tijd thuis wil komen

Er is nog weinig roze te bekennen.

Natuurlijk hou je van je kind. Natuurlijk wil je het allerbeste voor je kind. Maar helaas (?)  ben ook jij niet altijd die voorbeeldige ouder. Jij bent namelijk nog meer dan iemands ouder. Je bent iemands kind, iemands buur, iemands medewerker, iemands werkgever, iemands familielid en iemands vriend. En tussen al die rollen door ben je ook nog JIJ.

Al die rollen, al die verwachtingen, die maken dat je non stop jongleert.

Ook zijn er mooie momenten. Soms ruim voorradig, soms moet je zoeken naar een speld in een hooiberg.

–          De trotse glimlach van je kind die iets nieuws heeft geleerd.

–          Je kindje dat vredig ligt te slapen in zijn bedje

–          Een spontane ‘je bent de liefste van de wereld’

–          Samen kletsend op de fiets

–          De opgewekte blik van een voorbijganger als ie je kind ziet

–          De mijlpalen die je kind bereikt, eerste keer los staan, lopen, naar school, op de brommer

Ouderschap is veelzijdig. Ouderschap is verwarrend. Ouderschap is menselijk.