Ben je belangeloos bezig of is het zelfbevrediging?
Geheel belangeloos help ik de wereld.
Wat doe ik?
Op verschillende manieren help ik de wereld mooier te maken. Bijvoorbeeld:
Ik help mijn kind door hem aan te moedigen zijn kwaliteiten in te zetten. Ik help hem door hem in slaap te knuffelen na een nachtmerrie. Ik help vrienden door hun kind mee uit school te nemen als het hen even niet past. Ik pas op de katten van de buurvrouw als ze soms weg is. Ik pak rommel op als dat op straat zwerft. Ik laat de honden uit van een andere buur als dat nodig is. Ik pas op mijn nichtje zo nu en dan.
Ik help op de school van mijn kind. In de klas help ik mee. Door me aan te melden als MR lid kon ik ouders vertegenwoordigen. Ik help andere ouders belangeloos. Door kopjes thee en een luisterend oor geef ik hen steun waardoor ze nieuwe stappen durven zetten.
Ik help door zorgwekkende signalen die ik krijg, serieus te nemen en verantwoordelijken in te lichten. Ik help door kritische vragen te stellen aan mensen die willen leren. Ik lees op verzoek werk van anderen en voorzie het van opmerkingen en suggesties. Ik help door het delen van relevante informatie en inzichten.
Ik help mens en dier door geld te geven aan een goed doel. Ik collecteer voor weer een ander goed doel. Ik help door het scheiden van het afval en zuinig zijn met energie. Ik help moeder aarde door de fiets te pakken in plaats van de auto. Ik help door met mijn briljante gevoel voor humor mensen aan het lachen te krijgen.
Belangeloos!
En daar hoef ik allemaal niets voor terug.
Ja heus. Zo goed ben ik!
Ik doe dat helemaal belangeloos! Zonder enig belang.
Klopt dat
Maar is dat wel zo?
Wanneer ben je nou echt belangeloos bezig? Wat maakt je een goed mens?
Als je een oud dametje helpt oversteken?
Als je een euro in de collectebus van het KWF stopt?
Als je bloeddonor bent?
Als je de tijd neemt om met een kop koffie te luisteren naar die buur met sores?
Als je jezelf wegcijfert zodat je gezinsleden (wel) aan hun trekken komen?
Als je trouw verjaardagskaarten voor verre familieleden en kennissen op de bus doet?
Als je je ov chipkaart leent aan een kennis die de zijne verloren is?
Ja? Is dat zo?
Ik twijfel
Ik vraag het me af. Doe je dat echt om de ander te helpen? Doe je dat echt om de wereld mooier te maken?
Of geniet je ook van het gevoel dat jij het was die het deed. Die door deze aanpak iets heeft verschoven in de loop der dingen. Die iets heeft mogelijk gemaakt of voorkomen.
Doe je het omdat iemand je dan bedankt en je een complimentje krijgt. En kick je daarop?
Is jouw en mijn altruïsme eigenlijk geen zelfbevrediging?
P.S.: verboden het aantal “ik”-jes in dit blog te tellen.
PPS bij het doornemen van de krantenstapel kwam ik een leuk artikel (uit het NRC van 17 aug 13) tegen over altruïsme. Valt bij mij ontzettend in de smaak.
Net als de lezing die ik via de app LuisterBieb hoorde.
Wat echte onbaatzuchtigheid is, is moeilijk te definiëren. Inderdaad. Maar blijf die dingen gewoon toch maar doen hoor….. Als je ook maar aan jezelf denkt.