Tip voor scholen die met ouders te maken hebben die niet betrokken willen zijn

20130423_135855

Tsja, ouderbetrokkenheid op de basisschool. Het is goed voor de ontwikkeling van kinderen, dus de schoolresultaten, als ouders betrokken zouden zijn bij het onderwijs van hun kind.

Dat weet iedere schooldirecteur en leerkracht.

Dat staat bovendien centraal in het beleid: “Wij streven contact met ouders na dat is gebaseerd op gelijkwaardigheid, openheid en vertrouwen”.

De praktijk

Maar toch, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Op sommige scholen werkt dat vast goed, maar de ouders op uw school, ‘uw ouders’, zijn anders.

Die willen niet betrokken worden. Ondanks alle vruchteloze pogingen van uw kant. Wat doet u, met uw team, zoal richting ‘uw ouders’?

  • U voedt hun kind op.
  • U geeft hun kind les.
  • U zegt vaak ‘mijn deur staat altijd voor u open’. Als ze vragen hebben kunnen ze bij u terecht.
  • U stuur t jaarlijks de schoolgids rond.
  • Uw wekelijkse nieuwsbrief kunnen ouders op elk moment terug lezen op uw website.
  • U vraagt hen in de weekbrief om hulp bij een bepaalde activiteit met de kinderen.
  • U heeft een ouderraad en geeft hen budget om activiteiten voor de kinderen te organiseren.
  • U heeft een MR en bent bij elke MR overleg betrokken.

Bedanken ‘ uw ouders’ u voor al uw moeite hen te betrekken? Zien ze wat u doet? Welnee!

Wat doen die ouders?

Of beter, wat doen ze niet?

  • Ze sturen hun kind naar school zonder tussendoortje.
  • Ze brengen hun kind te laat.
  • Ze geven het niet door als hun mobiele telefoonnummers veranderen.
  • Ze klagen over de bestemming van de schoolreis.
  • Ze geven zich niet op om te helpen waardoor activiteiten niet door kunnen gaan.
  • Ze stellen u vragen waarop de antwoorden duidelijk in de weekbrief stonden.
  • Ze stemmen niet en stellen zich geen kandidaat voor de MR of OR.
  • Ze willen inzage in dossiers die u dan vlug compleet moet zien te krijgen.
  • Ze klagen via de ouderpeiling over uw informatievoorziening
  • Ze staan onderling te klagen aan het schoolhek.

De ouders van uw school zijn ondanks al uw pogingen niet te betrekken. Ze hebben geen interesse in de school en onderwijsloopbaan van uw kind. Ze stellen zich niet open op voor uw pogingen hen te binden. Ze hebben geen idee van wat u doet om hun kinderen te onderwijzen. Ze zijn ongeïnteresseerd en blijven op grote afstand tot school. Ze vinden het kennelijk niet belangrijk dat hun kind gebaad is bij hun betrokkenheid bij school.

Het is maar goed dat u een bufferfunctie voor de kinderen heeft. U kunt de leerlingen helpen, ondanks de steken die hun ouders laten vallen. U heeft wel het beste met hen voor en ziet wel wat er nodig is om de kinderen een gezonde ontwikkeling te bieden.

Toch?

Probleem

Maar, ho eens even. Denkt u nou echt dat het zo zwart wit is?

Dan heeft u een fors probleem. Ja, U. Niet de ouders, niet de kinderen. U.

Ouders doen wat in hun macht ligt om hun kind het beste te bieden. Altijd. Kinderen zijn loyaal aan hun ouders. Altijd.

Bent u wel in contact met de kinderen, maar niet met de ouders? Wringt er iets tussen ouders en u? Wijst u naar ouders (en ouders wellicht naar u)? Dan heeft dat meer effect op het kind en diens onderwijsloopbaan dan u goed kunt maken met een schoolreisje.

Niet de ouders aan het schoolhek. Juist u, als professional, bent de aangewezen persoon om daar beweging in te brengen. U met al uw kennis en ervaring kunt dat. U weet over contact, ontwikkeling, groepsdynamiek, betrokkenheid, systemen. U bent de aangewezen persoon om de eerste stappen te zetten.

U bent aan zet

Wat is uw klacht?

  • hielpen ouders maar eens wat vaker op school – help zelf
  • vroegen ouders maar eens naar de ontwikkeling van hun kind – vraag zelf
  • reageerden ouders maar eens wat vaker op oproepen vanuit school – reageer zelf
  • luisterden ouders maar eens naar mijn achterliggende motieven – luister zelf
  • kwamen ouders maar bij mij praten in plaats van onderling te klagen – kom zelf
  • etc.

Be the change you wish to see (Mahatma Gandhi)

P.S.: Komt dit over als Kul (met een hoofdletter omdat u een kansloze, betweterige visie vindt? Of omdat u geen tijd hebt voor ouders of bang van hen bent?)? Laat die ouders dan maar help in ieder geval uzelf vooruit