Lelijk
Wat een boel lelijkheid heeft deze wereld, waar ik me onderdeel van voel, te verdragen.
Een machine, of serie machines , die planten sorteren. In een mega kas. Planten meten, verdraaien als hun blaadjes scheef groeien. Knoppen van planten tellen en ze dan terug de kas insturen. Meer of minder licht, lucht of water ? Alles wordt vol automatisch geregeld.
Het resultaat? 1.000.000 compleet identieke planten die we dan natuur durven te noemen.
Een meisje van 10 dat haar vader 7jaar niet gezien heeft en haar halfbroertje nog nooit ontmoet.
Haar Ouders die om vast heel gezonde redenen scheiden. Die vast allebei heel boos waren op de ander en daarbij meer kapot hebben gemaakt dan hun dochter lief is. En ondertussen (en nog steeds ?) naar de ander moesten wijzen als boosdoener .
Twee jongetjes die vermist worden en waarschijnlijk heel angstige uren hebben (gehad)…
Mensen die hun lichaam in levensgevaar moeten brengen om serieus genomen te worden. Die weken niet eten en drinken om duidelijk te maken dat ze hulp nodig hebben. dat de bedreiging in ‘hun eigen land ‘ groter is dan dit wat hun lichaam ondergaat .
Tegenover mensen die hulp nodig hebben en het niet durven vragen omdat dat niet heurt.
Vertellen dat je tante bent geworden en voor je je zin goed en wel uit hebt gesproken, vragen krijgen over of ze zus en zwager kan kennen, van ‘wie is hij er een’ en waar ze werken. Kennelijk maakt die kennis mijn bericht over n nieuw mensenkind belangrijker omdat er dan weer wat te lullen valt over anderen bij de volgende verjaardag.
Bah bah.
Wat is de wereld toch kil en lelijk.
Te weinig liefde. te veel angst. bah.
Nee Maaike! Niet jij ook… Jij bent altijd zo positief!
Er is inderdaad wel een hoop lelijkheid in de wereld, maar ook zoveel moois! En soms moet je goed zoeken naar een beetje moois tussen alle lelijkheid. Mijn favoriete kunstenaar Matisse heeft ooit heel mooi gezegd: il y a des fleurs partout pour qui veut bien les voir… Overal zijn bloemen voor degenen die ze WILLEN zien… En dat wil ik.
mooi gezegd irina.
en ja. die houding helpt. dank voor de herinnering!
maar ‘jij bent altijd zo positief!’? nee joh! soms niet hoor, dan verpak ik mijn kritische kijk kunstig in een fleurig papiertje 😉
Mooi hoor Maaike! We hoeven niet alleen maar juichtweets, juichblogs of juichfacebookberichten te zien. Dit is ook de wereld. Het gaat erom hoe je daarmee om gaat. Je kunt het best signaleren, bespreekbaar maken. Maar er niet in blijven hangen, en dat doe je ook niet, jou kennende!
Maaike?
Wat mij betreft heb je groot gelijk. De wereld is oerlelijk gemaakt.
Hier en daar een vleugje genegenheid, maar daar houdt het wel mee op.
Het eeuwige positivisme is zo onredelijk en ik vraag mij wel eens af of de mensen die het uitdragen zich niet in een erg comfortabele positie bevinden.
Zelf woon ik in een grote stad en zie ieder dag hoe mensen langs elkaar heen vliegen.
Auto’s, beton en winkels vol met troep die we niet echt nodig hebben.
Hier kan ik niet mee omgaan. En het is geen kwestie van er in blijven hangen, maar veeleer de constante confrontatie via media en voornamelijk………mijn eigen ogen.
Gerard