Overspannen

Nu is 22 mei 2017

Wat een heerlijke week heb ik achter de rug. Ben mee geweest met mijn kind. Op werkweek. Met 8 andere volwassenen hebben we 42 brugklassers een heel fijn schoolkamp kunnen bezorgen. Ben zo blij daarom! En was moe natuurlijk. Bekaf.

Maar niet zo uitgeput als in 2011. Toen ging ik op schoolkamp met 200 eerstejaars pedagogiek studenten. Ik was slc-er van een groep. Daarnaast was ik coördinator van t kamp. Had me laten strikken dit op te zetten. Want het was nieuw. Er was nog geen draaiboek. Nog geen ervaring met de locatie. Alles moest vanaf 0 opgebouwd worden. Een uitdaging die niet zo heel veel energie en extra uren zou vergen, zo werd mij verzekerd. In die periode werkte ik als kersverse docent (met slechts een didactische training van 2 dagen). Ik werkte me 3 slagen in de rondte om de colleges die ik verzorgde in de vingers te krijgen. Ik vond het belangrijk de studenten de kwaliteit te bieden waar ze recht op hadden. Ik keek hun werk nauwgezet na en voorzag hen van feedback waarmee ze slagen konden maken. Het kostte me zoveel tijd en energie. Het paste bij lange na niet in mijn uren en ik werkte me over de kop. Ik raakte, zoals zo ontzettend veel startende docenten, overspannen. Het kamp was de druppel.

Maar die druppel was ook t begin. Het begin van mijn sabbatical, die uiteindelijk leidde tot mijn huidige bedrijf. En daar ben ik dan weer heel blij mee 🙂