Maaike van Kempen gooit t roer om
Is dat zo? Gooi ik t roer om?
Waar t begon en waar ik nu ben:
Het is half November 2020 nu.
Ik besloot eind september een sabbatical te nemen.
Ik was al tijden moe, kreeg zo nu en dan een paniekerig gevoel als ik benaderd werd voor een kleine of grotere klus, had minder lol in mn werk, zag ertegen op. Was ik overspannen? Was het de stress van leven in een corona-tijdperk? Was t een midlife-crisis? Was t mijn slappe karakter?
Zonder heel precies de vinger erop te kunnen leggen, besloot ik de boel even de boel te laten.
Ik logde in op mn spaarrekening en maakte een inschatting van mn overlevingskansen zonder inkomen. Ik overlegde met met mn programmeur of ze mn vervanger wilde zijn voor hoogstnoodzakelijk werk. Lopende projecten rondde ik af. Met vaste opdrachtgevers besprak ik mijn plan. Van iedereen kreeg ik volop steun. Ik schreef een out of office reply. Schaafde die eindeloos bij en schakelde hem uiteindelijk in.
Elke mail die je me stuurt krijgt een antwoord met als onderwerp ‘Klantenstop’.
De sabbatical kwam uit het niets. Althans, zo voelde het.
Als ik nu terugkijk was t niet uit het niets. Ik werd moe. Beleefde niet meer het plezier dat ik oorspronkelijk beleefde aan mijn werk. Ik dacht dat ik overspannen was.
Een collega noemde het vanmorgen een bore-out. Misschien is dat treffender.
Sinds eind september heb ik me geen seconde verveelt. Ik heb dutjes gedaan, apps verwijderd, gelezen, gepraat, getekend, gewandeld, mezelf in de weg gezeten, met terug werkende kracht gerouwd, apps teruggezet, geslenterd, gekookt, apps verwijderd, gelummeld.
Ik heb ook geen seconde spijt gehad van mn beslissing.
Hoe dan ook. Door de afstand die ik kon nemen, nam ik ook een vervolg besluit. Ik ga stoppen met mijn bedrijf.
Vreemd wel, want wie neemt nou afscheid van een lopend bedrijf?
Na 7 jaar bouwen aan De Online Podiumbouwer heb ik besloten er een punt achter te zetten. 7 jaar ondernemerschap. 7 jaar zelfstandigheid. 7 jaar met fijne klanten werken. 7 jaar mijn eigen koers uitstippelen. 7 jaar experimenteren. 7 jaar leren. 7 jaar mijn eigen broek ophouden. 7 jaar eenzaamheid. 7 jaar alles alleen moeten doen.
Na 7 jaar besluit ik mijn bedrijfsactiviteiten te staken. Ik ben niet langer De Online Podiumbouwer. Ik kijk met plezier terug op alles wat er in die jaren gebeurde.
Ik voel me rijk met in mijn herinnering:
- Talloze fijne ontmoetingen met klanten en collega’s, zowel offline als online
- Samenwerkingen met vormgever Cora, programmeurs Sheila en Vivienne en VA Rhodee
- 23 keer co-werken op de Podiumwerkplaats met soep en kokosmakronen
- De PodiumWerkweek in het groen
- 1300 dollar aan steun voor ondernemers elders ter wereld via Kiva
- Trainingen en workshops die ik volgde
- De koffies, borrels, lunches en maaltijden met collega’s
- De webinars, cursus en workshops die ik gaf
Wat niet leuk was, was die keer dat ik een incassobureau moest inschakelen. Dat hoop ik nooit meer mee te maken.
De eerste mensen aan wie ik over deze keuze vertelden vroegen in koor ‘wat ga je dan doen?’.
Mijn antwoord: Ik heb nog geen flauw idee.
Ik ga nu eerst afronden en afscheid nemen. Daarna zien we wel verder.
Wat ik meeneem is in ieder geval mijn praktische inslag, wereldverbeteraarshart, integriteit en creativiteit.