Vandaag reisde ik 25 jaar terug in de tijd. Ik reisde terug naar waar de schaamte begon.
Een tientje in guldens. Misschien nog eens een paar losse knaken? Ik weet het niet precies. Ik weet ook niet waarom ik het deed. Maar ik nam het uit de kassa en liet het in mijn broekzak glijden toen niemand keek. Lees meer
Een sessie bij Laura Daggers en allerlei oud zeer kwam boven. Je zou zeggen, waarom doe je dat dan ook? Nou, dat doe ik omdat ik het liever aankijk, dan dat ik het weggestopt laat zitten en het daar onzichtbaar woekert. Lees meer
Stop er nou mee
Met jezelf voor de gek houden
Met elkaar voor de gek te houden
Met alleen maar zeggen hoe mooi het is sinds hij of zij in je leven is
Met ah en oh bij alles wat er gebeurt
Met die dankbaarheid voor dit kind in jouw leven
Want jij wilde dat kind toch? Lees meer
Hoe ging het?
Het was eind 2011.
Ik was overspannen thuis gekomen van mijn bijbaan.
Begin 2012.
Ik was nog overspannen en had inmiddels ontslag genomen bij mijn bijbaan. Lees meer
UPDATE: 09-12-14
Je leest dit artikel:
Hoe kan een school verstandig omgaan met foto’s?
Je weet dat het klopt. Dat het niet goed is.
Nu, op dit moment lijkt het misschien goed. Maar echt verantwoordelijk is het niet om herkenbare foto’s van je kind online te zetten. Principes, gezichtsherkenningssoftware, kinderporno, privacy… noem maar op!
Wat dan?
Besluit je school te berichten dat je de toestemming intrekt? Dat je kind voortaan niet meer herkenbaar op de foto mag? Lees meer
Voor jezelf opkomen en mijn grenzen aangeven. Soms gaat het goed.
Maar soms vlieg ik uit de bocht of sta ik erbij en kijk ik er naar. Zo ging het bij obs De Meerwaarde in Strijen.
Zo ga ik zo nu en dan het schip in. Op verschillende momenten en manieren. Onder het mom van ‘een dure les’ probeer ik het dan van me af te schudden en door te gaan. Vaak lukt dat. Maar niet altijd.
Vorig jaar deze tijd lukte dat met de MR van de school van mijn kind. Lees meer
Een zonnenbril met een kras
Klitten in mijn haar
Spinnenrag plakt op mijn gezicht
Herfstblaadjes waar ik net heb geveegd
Een slakkenhuis dat kraakt onder mijn schoen Lees meer
Ja, het maaiveld.
Je kent het wel. Het puur Nederlandse fenomeen van ‘doe maar liever gewoon’.
Niet uit kunnen wijden over je dromen.
Niet durven vertellen over je successen.
Niet kunnen horen welke alternatieve ideeën er zijn.
Niet mogen vertellen wat je weet en vindt.
Niet de ruimte hebben of nemen om te vertellen welke positieve eigenschappen je hebt.
Je moet zo geruisloos mogelijk opgaan in de massa.
Alles moet ‘gewoon’. Lees meer
ik ben heel bang.
waarvoor?
dat is moeilijk uit te leggen.
maar de angst zit er. heel diep. het is er in de afgelopen jaren gegroeid.
vanuit het niets.
alsof het onkruid is dat zomaar ontstaat.
het is gevoed. door woorden. door ervaringen. of juist door gebrek daaraan.
mijn aanpak, alleen en strijdbaar.
veilig vanaf mijn eigen eilandje, werkte slecht. het had te weinig effect. het had te weinig power.
pogingen genoeg.
maar nu is het op. ik kan niet meer. niet meer alleen.
ik druip af. gooi deze handdoek in de ring.
op de stapel waar de jouwe al lag.
(dit blog is een vervolg op deze)
